De Amerikaanse pad (Anaxyrus americanus) is een veel voorkomende paddensoort in het oosten van de Verenigde Staten en heel Canada. Vroeger had het de wetenschappelijke naam Bufo americanus waardoor het kan dat je deze naam bij deze soort tegenkomt. Vandaag de dag maakt men voornamelijk gebruik van de Anaxyrus americanus. De Amerikaanse pad heeft drie ondersoorten: de zeldzame Hudson Bay-pad, de Oost-Amerikaanse pad en de Amerikaanse dwergpad.
Inhoudsopgave
Het uiterlijk
De Amerikaanse pad heeft een stevig lichaam en korte poten. Het heeft vaak een bruine kleur, maar ook grijs, rood en groen komen voor. De kop is stomp en afgerond. Daarnaast hebben ze grote goudgele ogen en een horizontaal pupil. Op hun lichaam hebben ze wratten die rood of geel van kleur zijn. Deze produceren melkachtige vloeistof dat zeer giftig is. Hierdoor kunnen ze zich beschermen tegen roofdieren zoals vogels die hun onverwachts proberen op te pakken. De mannetjes worden ongeveer 8,5 centimeter lang terwijl de vrouwtjes met 11 centimeter iets groter worden. Deze soort lijkt veel op de gewone pad (Bufo bufo). Het grootste verschil is dat de poten korter zijn en het lichaam iets meer rondingen heeft.
Gedrag
De Amerikaanse pad is een nachtdier die het meest actief is wanneer het vochtig en warm is. Ze leven voornamelijk solitair en komen alleen bij elkaar om te broeden. Dit gebeurt meestal in de lente of de vroeger zomer. Overdag verstoppen de dieren zich onder rotsen en boomstammen om te slapen. Daarnaast kan het zijn dat ze een plek zoeken onder dode bladeren. In de winter zullen ze echt hun vaste plek opzoeken of een nieuwe woning maken.
Leefomgeving
Wanneer de Amerikaanse padden geboren worden er is een poel of vijver nodig om zich te ontwikkelen. Goed beschutte plekken helpen het dier om te overleven. Nadat ze wat groter zijn kunnen ze in principe overal leven. Ze komen dan ook voor in bossen, achtertuinen en weilanden. Ze kunnen zich makkelijk aanpassen aan hun omgeving waardoor ze ook goed verplaatst kunnen worden naar nieuwe omgevingen. De Amerikaanse pad komt in heel Canada voor. Daarnaast vind je ze ook in het oosten van de Verenigde Staten. Hier zoeken ze voornamelijk de dichtbegroeide gebieden op.
Geluiden Amerikaanse pad
De Amerikaanse padden hebben verschillende geluiden die erg opvallend zijn. Zo hebben ze roepen waarmee ze de vrouwtjes aantrekken. Ze maken lange trillende geluiden die ongeveer 4 tot 20 seconden lang doorgaan. Wanneer het paartijd is worden deze geluiden alleen maar harder. Ze blazen de keel op als een ballon en zorgen ervoor dat het geluid zo constant mogelijk te horen is. Op deze manier kan de Amerikaanse pad door geluiden met elkaar communiceren. Daarnaast gebruiken ze ook lichaamshoudingen en aanrakingen om duidelijk te maken wat ze precies willen.
Wat eten Amerikaanse padden?
De padden kikkervisjes zijn echte herbivoren. Ze eten voornamelijk waterplanten en algen. Naarmate ze groter worden zullen ze van plantenvoedsel overgaan naar dierlijk voedsel. Hier eten ze voornamelijk insecten en andere ongewervelde dieren. Zo zijn ze dol op slakken, kevers en regenwormen. Net als dat ze zich makkelijk kunnen aanpassen in hun leefomgeving, is dit ook het geval bij hun voedsel. Indien ze geen eten kunnen vinden zullen ze dan ook zonder enige problemen ander voedsel tot zich nemen.
De Amerikaanse pad wacht niet tot de prooi naar hen toekomt. Ze kunnen hun tong uitsteken om de prooi te vangen. Daarnaast kunnen ze ver springen om ook zo dieren te verrassen. Met de voorpoten kunnen ze grote brokken voedsel eten. Ze pakken het eten vast en stoppen dat in de mond. Op deze manier kunnen ze maar liefst 1000 insecten per dag eten. De Amerikaanse pad drinkt geen water. Dit wordt opgenomen door de huid waardoor het zelf niet hoeft te drinken. Zo hoeft het zich dus alleen maar op eten te focussen en gaat daar ook alle aandacht naar toe.
Roofdieren en bedreigingen
De Amerikaanse pad heeft vele verschillende roofdieren. Er zijn vogels die overvliegen en ook dieren op het land die deze soort aanvalt. Toch kan het zichzelf goed verbergen door zijn camouflagehuid waardoor het niet heel snel een prooi wordt. Het belangrijkste roofdier van deze padden is de slang. Sommige van deze slangen zijn immuun voor giftige klieren van Amerikaanse pad. Wanneer de pad ziet dat er een roofdier naar hen toekomt die immuun is voor zijn giftige vloeistof, zal het op zichzelf urineren. Hierdoor is het minder aantrekkelijk voor roofdieren en beschermt het zich alsnog. Daarnaast kan het zichzelf met lucht opblazen om zo te voorkomen dat dieren hun in kunnen slikken. Deze laatste techniek is niet altijd even succesvol, maar kan zeker helpen wanneer een kleiner roofdier hen aanvalt.
De voortplanting
Wanneer warme temperaturen en langere dagen tevoorschijn komen, zal het broeden van de pad ook beginnen. In de maanden maart tot en met juli vindt het broedseizoen plaats. De mannetjes zullen vaak eerder op de paringsplek komen dan de vrouwtjes. Dit vindt plaats in meren, vijvers en langzaam stromende beekjes. De mannetjes zoeken een geschikt gebied op en zullen het territorium markeren. Zodra dit gedaan is zullen ze de vrouwtjes roepen. Deze zoeken dan een partner op. Dit doen ze op basis van het geluid dat ze maken.
Wanneer het vrouwtje eieren legt, laat het mannetje sperma vrij om ze te bevruchten. De bevruchte eitjes worden daarna door het vrouwtje in het water in rijen gelegd. Vanuit hier zullen de babypadden geboren worden. In totaal worden er ongeveer 4000 tot 8000 eieren gelegd. Deze komen ongeveer na 3 tot 12 dagen uit. Daarna duurt het nog 40 tot 70 dagen voordat de kikkervisjes volwassen zijn. Deze transformatie vindt afhankelijk van het leefgebied plaats tussen juni en augustus. Zodra de dieren twee of drie jaar oud zijn kunnen ze zelf ook jongen wekken. In het wild kan de Amerikaanse pad meer dan 10 jaar oud worden. Dit is uiteraard wel geheel afhankelijk van de leefomgeving en bescherming die dit biedt.
 is een veel voorkomende paddensoort in het oosten van de Verenigde Staten en heel Canada.){kind=link}